به سادگی بیتلز
سری برنامههای بیتلز در مجموعه برنامهی موسیقی راک، قصد داره تا مروری بر این گروه پراهمیت راک دهه 60 داشته باشه. چرا که بیتلها نه تنها به یکی از مهمترین پدیدههای اجتماعی دههٔ 60 تبدیل شدند بلکه بطور خاطره انگیزی ماندگار شدند. طوری که بعد از 50 سال مردم هنوز هم بیتلز گوش میدهند.
قراره ببینیم چرا نمیشه این پدیدهی شگفت انگیز دهه 60 رو فراموش کرد؟ چی شد که اونها شدن بیتلز؟ چه جوری به پرفروشترین موسیقی تمام دوران تاریخ موسیقی تبدیل شدند؟ چه جوری تونستند تفکرات یک نسل رو نه تنها در بریتانیا که در کل اروپا و مخصوصا آمریکا تحت تاثیر خودشون قرار بدهند؟ چرا حتی تا امروز که ده ها سال از تجزیهی گروهشون در سال 1970 می گذره ، برتری اونها به عنوان تمثالهای موسیقی راک همچنان مسلم باقی مونده؟
نویسنده و مجری: الهام و پویان
میکس: سحر م
منتظر برنامهی بعدی ما از این مجموعه، با نام «بیتلها و آمریکا» باشید.
قطعات موسیقی استفاده شده در این برنامه:
1- I saw her standing there
2- Act Naturally
3- And I love her
4- can’t buy me love
5- girl
6- I’ll cry instead
7- Love me do
8- Please please me
9- I’ve just seen a face
مراجع:
1- Steve Tuner, A Hard Day’s Write The Stories Behind Every Beatles Song 1999. Prospero Books
2- Mark Lewisohn, The Complete Beatles Recording Sessions (1988)
3- Ian MacDonald, Revolution In The Head
4- The Beatles’ Records and the Sixties (1994)
5- Geoff Emerick and Howard Massey, Here, There and Everywhere
19 دوست داشتمش
Podcast: Download
برنامه خوبی بود… انتخاب آهنگ ها خوب و بجا
ولی گوینده ها در بعضی مواقع حس آهنگ و برنامه رو با برنامه خبری اشتباه می گرفتند…
باز هم تشکر از این برنامه.. منتظر شنیدن برنامه های بعد هستم
برنامهی خوبی بود و اجرا هم قابل قبول به هر جهت افراد حرفه ای که اجرا نمیکنند ولی در مجموع خیلی خوب بود پیشنهادی که دارم این هستش که به موازات همین برنامه یک نگاهی هم به خوانندههای ایرانی داشته باشیم که از گروه هایی مثل بیتلزها یا دیرستریت و گروههای نو گرا الهام گرفتند و در واقع ببینیم این موسیقی و سبکهای جدید چگونه و توسط چه کسانی وارد فرهنگ موسیقیٔ ایران شد.اهمیت این کار در این هستش که چون جامعه ایران ۵۰ تا ۶۰ سال پیش بیشتر سنت گرا و مذهبی بوده چطور این موسیقی جا برای خودش باز کرده
در ضمن یادتون باشه که ٔپل مک کارتنی فکر کنم ساله ۱۳۴۸ به تهران اومد و چند روزی میهمان یکی از روزنامه نگارهای روزنامه اطلاعات آن زمان بود و بعد از شنیدن یکی از آهنگهای ویگن خواسته بود تا با اون ملاقات داشته باشه و این ملاقات انجام شد..
خوب بود . این که روی آهنگ ها حرف زدین برنامه رو قشنگ کرده بود. منتظرم ببینم در مورد پینک فلوید و رادیوهد چی میگین. بعدشم این که به نظرم وقتی در مورد موسیقی راک میخواین حرف بزنین که ی موسیقی کوشه بازاریه نباید زبان برنامتون شکل اخبار ساعت ۲ صدا و سیما باشه. همین انتقاد البته به برنامه های زنده ی خود گاهشنود هم وارده.
سلام و عرض ادب و احترام،
خسته نباشید، ممنون و ممنون و ممنون،
مرسی.